تاثیر عسل های شبدر و آویشن خوزستان بر الگوی رشد باکتری های اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس

در این بررسی اثرات ضد باکتریایی سه نمونه عسل که دو نمونه آن به صورت عسل طبیعی آویشن و شبدر از زنبورداران نواحی مختلف و یک نمونه دیگر به صورت عسل مصنوعی در آزمایشگاه تهیه شده بود، در برابر استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلی مورد ارزیابی قرار گرفت. اثر ضد باکتریایی عسل ها به صورت غلظت های متوالی ?? الی ?? درصد وزنی/حجمی بررسی گردید. در این مطالعه از روش رقت سازی در براث جهت ارزیابی اثرات ضد باکتریایی نمونه های عسل استفاده شد. بدین منظور پس از انجام دو کشت متوالی 20 ساعته از باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس و اشریشیا کلی نسبت به تهیه رقت¬های متوالی ده¬تایی و تعیین حداکثر جمعیت میکروبی اقدام‏ گردید. جهت تعیین حداقل غلظت مهارکننده رشد (mic) هر یک از نمونه های عسل بر روی باکتری های مورد مطالعه از غلظت های مختلف عسل تهیه شده در محیط تریپتیک سوی براث به همراه تلقیح اولیه cfu/ml 106 باکتری استفاده شد. پس از ?? ساعت گرما¬گذاری در ?? درجه سانتی گراد، نمونه ها ازلحاظ ایجاد کدورت ناشی از رشد باکتری از طریق چشمی و همچنین اسپکتروفتومتر مورد بررسی قرار گرفت و کمترین غلظت عسل که فاقد کدورت بود به عنوان mic در نظر گرفته شد. جهت تعیین حداقل غلظت کشنده (mbc) از لوله های فاقد کدورت‏، کشت سطحی بر روی محیط تریپتیک سوی آگار داده شد و پلیتی که در آن حداقل ?/?? درصد باکتری های تلقیحی اولیه از بین رفته بودند‏، به عنوان mbc در نظر گرفته شد. جهت بررسی الگوی رشد و رفتار باکتری های مورد بررسی در حضور عسل های مورد مطالعه، غلظتی از عسل ها معادل نصف mic هر باکتری به همراه تلقیح باکتریایی cfu/ml 104 تهیه و در دماهای 4 و 37 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. در زمان های مختلف نسبت به انجام کشت سطحی و شمارش تراکم میکروبی و رسم منحنی های رشد باکتریایی اقدام گردید. در این بررسی میزان mic و mbc برای عسل¬های آویشن، شبدر و مصنوعی در برابر اشریشیا کلی به ترتیب ??، ??، ?? و ??، ??، ?? درصد (w/v) به دست آمد. همچنین میزان mic و mbc برای عسل¬های آویشن، شبدر و مصنوعی در برابر استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب ??، ??، ?? و ??، ??، ?? درصد (w/v) حاصل شد. بر اساس نتایج حاصله از مطالعه الگوی رشد باکتری ها در حضور غلظتی از عسل ها معادل یک¬دوم mic آن ها‏ چنین استنباط می شود که تأثیر مهاری عسل های طبیعی بیش از عسل مصنوعی بوده و همچنین نمونه های مختلف عسل از لحاظ اثرات ضد باکتریایی باهم تفاوت دارند که در این بررسی عسل آویشن بیشترین تأثیر را داشته و پس از آن به ترتیب عسل شبدر و عسل مصنوعی قرار داشتند که می تواند ناشی از ترکیب شیمیایی شهد گل ها و پوشش گیاهی متفاوت نواحی مختلف، شرایط آب و هوایی و فاکتورهای دیگر باشد. نتایج حاصل از مطالعه حاضر دلالت بر این نکته دارد که خاصیت ضد میکروبی عسل های طبیعی صرفاً ناشی از غلظت بالای قندی آن ها نیست. همچنین استافیلوکوکوس اورئوس حساسیت بیشتری را نسبت به اشریشیا کلی در برابر عسل های مورد مطالعه از خود نشان داد.